Pişman olsan ne fark eder,
Yada be affetsem seni.
İnsan hiç unutabilir mi
İki kere ikinin dört ettiğini
İçimde öyle büyük bir boşluk bıraktın ki;
Artık sen bile dolduramazsın eski yerini
Bir yerlerde unutulmuş
Eski bir şemsiyenin ardından ağlamak
Yakışmaz bize
Dışarıda bardaktan boşanırcasına
Bir yağmur yağsa bile
O yağmur söndürür
İçimizdeki pişmanlık ateşini
Ve yeni yeni umutlar filizlenir yüreklerde
Kalbim kapana kısılmış bir kurt misali
Vahşileştikçe daha çaresiz
Çaresizleştikçe daha vahşi
Ama sen!
Kendini avcı zannetme hemen
Sen sadece bir et parçasıymışsın aslında
Beni tuzağa çeken.
Murat AKTAŞ
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz