en çok
ayrılık mevsiminde
döker düşlerini
insan
ve
terziler eskiciye bırakılan elbiselere işler
kısıtlı bir alfabeyle
üşüdüğü yanına kâr kalan
çopcülerin topladığı
kaybedilen
aşk'ları
ayrı coğrafyalarda doğmuş
iki çocuk kadar uzak
ve aynı umutsuzluğumuzdur
aşk avlusuna bırakılan
hep
bir b
aşkasından yaşadıklarımız
sarmalandığımız bu düş kundağı
kimin
kimin ceketi bu üzerine ayrılık sinmiş
üzerimize atılan