Aşk için dolaşan gezgin yoruldu.
Dünya baştanbaşa sevgiyle boğuldu.
Mumu görmeden insan ışığına vuruldu.
Aşka ne tac ne de muhtaç olundu.
Şevk ile koklandı bütün güller.
Ulaşılmadık olan tek garip dilber.
Uğruna her yere koşsa da gülün,
Dilberin uğruna bükülmedi dizler.
Kalır mıydı gönlünde geceye davet,
Geceden sonra günü görseydi.
Kalır mıydı kâhinde kehanet,
Secdeyle varılan nuru görseydi.
Yaşar mıydı gönlünden koparılsa
aşkı,
Deler miydi Ferhat Şirin için dağları,
Arar mıydı mecnun çöllerde Leyla’yı,
Solunda ki boşlukta bulsaydı MEVLA’YI…
HASAN KARAAĞAÇ
Kategoriler
