Aşk Şiirleri

Küçük bir çığlık
Bir ağlayışla başlar hayat
Ağlamalar ölümüdür sevdanın.
Daha sıfırdan başlar demek
O minicik bebek,
Çok uzun yollardan gelmiştir
Dünyayı, hayatı, aşkı tanımak için.
Zamanla anneyi tanır, babayı tanır, sevgiyi öğrenir.
Tanıdıkça, tanındıkça kalır, kalmak ister burada,
Her şeyi böylesine güzel sanıp yürümek ister bu yolda.
Belki de sadece meraktır, yolun sonuna duyulan heyecan.
Bir çok engelle karşılaşır daha çocukken oğul can
Kötü çocuklar çıkar karşına,
Alıp ellerinden şekerlerini, bilyelerini yere fırlatırlar,
..................................... uçurtmasını yırtarlar,
Sımsıkı tutulan oyuncağını alıp paramparça ederler...
Çok üzülür , ağlar kaybettiği değerlerine.
Ağlamalar ölümüdür sevdanın.
Ama 'anne' dediği melek sara acılarını
............................. siler gözyaşlarını.
Sarılırsın boynuna kocaman bir öpücük kondurur,
.......................sevgiyle bakarsın mavi gözlerine.
Hep böyle sanırsın hayatı, hep bir şeyler kaybedilir,
....................ama tekrar bir kahraman çıkar karşına
..................................daha güzelini sunar sanırsın.
Sonra biter çocukluğun, oyuncakları eskisi gibi sevmez olursun.
Şekerler eski tadı bırakmazlar ağzında.
Ama bu sefer de biraz korku düşer büyüyen bedenine.
Sonra sevmeyi, dostluğu öğrenirsin.
Her ikisi de hayat görünmez sınavıdır aslında.
Çok seçmeli, belki çoktan seçmeli sunulur önüne.
Bilemezsin hangisinin doğru seçenek olduğunu.
Karar veremezsin, korkarsın.
Gün gelir çıkar birileri karşına,
...................unutturur tüm geçmişini,
...................yok eder tüm korkularını .
Gün gelir bulursun dostunu, sonra da aşkını.
Dost başkadır, aşkın tadıysa bambaşka.
O saatten sonra da tek bir korku sarar içini.
Kaybetmek ! Göz yaşların akıp giderken;
Ağlamalar ölümüdür sevdanın...
Çoğu kez tercih yapmak zorunda bırakır hayat seni.
Her tercih, bir şeyler eksiltir.
Kazandığını sandıkların ile;
...............kaybettiklerini mukayese edersin,
...............kaybettiğini düşündüklerin daha çok acıtır içini.
Aklına gelir çocukluğun…
Babanın gözlerine bakarsın,
Çocukluğundaki gibi gider sarılırsın annene,
........çocukluğundaki gibi dizlerine yatarsın
.......söylersin ama her şeyiyle anlatamazsın!
.......anlatamasan bile anlamalarını beklersin.
Ama olmaz ! Zaman geçer,
...geldiğin kadar uzun bir yola
...gideceğini düşünmeye başlarsın.
"ne göze alabilirsın,
ne de gözünü alabilirsin"
Ne yüreğinden atabilirsin
...ne de yüreğini söküp atabilirsin
Ve ağlayarak bilirsin ki
.................acıyı anlamak
.................ayrılığı bitirmiyor
Ağlamalar ölümüdür sevdanın
Ve ancak ölüm bukadar soğuktur
...................ki "üşür ölüm bile"...