ben ağlarken senin
na hoş gölgende,
sen sereserpesin gül bahçemde.
miski amber kokan teninde
son bulsun
aşk ı hazan.
mor salkımlı dallara
asdığım ümitlerimi,
çantamda gezdirdiğim hayalleri
anlaman mümkün mü?
gülerken ağladığımı,
dinlediğimiz kemanın
hıçkırıklara boğulduğunu
anlamadın mı?
gölgelere sığınırken hasretinde,
yokmuşum gibi davranmak niye?
bir adım uzağımdasın
yıldızlar kadar ulaşılmaz olmak,
güneş gibi yakmak niye?
sanmaki olamam sensiz,
aldanma bu şiirlere.
plaklar çizildi bir kere,
dönüp durmaz aynı şarkının üstünde.
DUYGULARIMI DİLE GETİREN,DİZELERİME HAYAT VEREN BİRSU CANYOL HANIM EFENDİYE SONSUZ TEŞEKKÜRLER...