Prematüre
aşkların durağında
Yenik düşünce bir kez daha hayata
İç içe geçmiş acılarımı gergef yapıp yaksam diyorum
Zira çok kırılganım son günlerde
Her an bir cinnet geçirebilirim
Düş/tü
Biz bize hayallerin deminden kaçarken;
Ayrılığın rengini ç/alan rüzgâr
Ki! Öncesi eksik kalmıştı hikâyemiz
Sonrası hiç olmayacak bu gidişle
Sensizliğin sessizliğinde yanan yüreğim
Yok oluşunun acısını vuruyor göğüs kafesime
Daha kaç kere kanayacağım
Ayrılığın kestiği yerden
Dilimde kaybettiğim kelimeleri
Aklımın bir kenarında susturuyorum şimdi!
Dil yarası değil bu sevdalım
Acısı henüz dinmemiş yürek yarası
Kalbimin ta ortasına isabet eden bir kurşun darbesi gibi!
İçim İçim seni k/anıyorum hatıralarımda
Sarhoş değilim!
Sadece vurgunum anlasana
İki hecelik bir söz dizilimiydi tek gerçeğim
"Seni seviyorum"
Yüzümde beliren bir tebessüm şimdi
Kaybolan bütün gerçekler
Seni seviyor/dum
Hiç/ti
Bizli zaman kavramları
Kazanı yok bu sevdanın
Hiç bir şarkı bizim için çalmıyor artık
Kulağımdan çıkarsam" Seni seviyorum cümlesini
Seni unutmaya yeter mi?
Bilmiyorum!
Kırık dökük artık tüm cümlelerim
Her haykırışta sensizlikten d/üşüyorum
Sadece köhne bir fotoğraf kaldı kirli geçmişinden
Onuda yakıyorum şimdi!
Merak etme
S o n r a s ı mı?
Bir ölü neler yapıyorsa onu yapıyorum
D a h a s ı mı?
Seni sevdim daha ne yapayım!
Şimdi! notası eksik tüm ezgiler kadavraya börünsün
Bitti!
AşkBitti! kargaşa