Adını Leyla koydum, benimkini de Mecnun
Bizi görse idiler, olurdular mahzun
etrafında bir pervaneyim
kerem misali yanar dururum
ferhat gibi inan kalmadı huzurum
yanıyorum her dem
yakınlaştıkça sana
pervanenin
aşkı işte bu
aşk olsun
bu yangını durdurana
KalÛ Bêlâ'da başladı
sana olan sevdam
anla artık, gör artık
razıyım
en ağır alevlerde de yansam
güller şehrinden hep haber bekliyorum
pembe kokulu hasretin
tuz basılmış yaradan ağır
bana, sen olan doktorumu çağır
bu çöllerde sensiz hep inliyorum
derdim sensin
dermanım sen
tedavim için bir gelsen
kalmasın bu can, bu ten
hasta yüreğimle nur yüzünü bir görsem
23.06.2010-mersin