kan akıyor gözyaşı yerine
nerde cehalet orda ölüm
her gün ama her güm
kurşun varıyor yerine
ne oldu çelik çomaklarımız
silahlar yapmasaydık
elele tutuşsaydı elleri
evreni sarardı çoçuklarımız
türküler
aşk üzre yakılmalıydı
sevenler taç yapılmalıydı başa
mal mülk,şan şöhret para
zengin fakirden utanmalıydı
güzel günler görürdü insanlar
ölüm gelmezdi akıllarına hiç
aşk için yaşardı canlılar
dünyayı biz yönetseydik.