Ey
aşk neden imkansızsın
İmkansız olanı mı karşıma çıkarmak zorundasın
Sevmeye bu kadar aç olduğumu bile bile
Yalnızlığında çırpınırken hayatın
Hayattan çok şey istemediğimi göre göre
Sonunda üzülmüşlüğüme güle güle
Beni imkansızlığa itişin neden ey
aşkİçiripte şarabından beni sarhoş edip
İmkansız olduğunu bile bile mahkum edip
Bir köşeye geçip halimle alay edip
Beni benden yitirmeye mecburmusun
Geceler boyu uykusuz kalmama neden olan
Kimi gün mutlu edip kimi gün ağlatan
İçimi matemle doldurup yüreğimi kanatan
Benliğimi dağlamaya yeminlimisin
aşkAttığın her okla hedefi 12’den vuran
İçimde kapanmak bilmeyen yaralar açan
Kah savurup benliğimi kah şahlandıran
Ne zaman bitecek verdiğin cezan
Niyetimin saflığını bilirsin sen
Beni benden de iyi tanırsın sen
Gel ver elini bitsin artık bu çilem
Mutluluğa akalım seninle ey
aşkTUĞRUL TÜRK