Yusuf'un yırtılan gömleğinin,
Elinde kalanıyım Züleyha'nın..
Ben
aşkın yırtık tarafıyım..
Kadınlar kestiğinde elini güzelliğinden,
Aklımı doğradım ben ellerim yerine..
Zira akıl izaha mecbur kılar gördüğünü,
İzaha kalkışmaksa güzelliğine en büyük küfürdü..
Kollarının halkasından geçirip boynumu o aydınlığa ersem..
Serseler önüme cehennem yolunu yüzünden, inan hiç tereddüt etmem..
Dudaklarım kanar öptüğün yerden,
Dudakların; neşter..
Nice kadim acılar bayıltmaya yetmedi,
Lakin kokun bana (y)eter..
Oysa;
Aşk bir yırtık boyuydu, dikilmeliydi..
Akıl eğer suretine nazırsa;
Tereddütsüz deşilmeliydi…