AŞK KOKAR NEFESİM
Kaldırdım geceden kalma mavi karanlıkların perdesini,
Aydınlık bir yüreğe davetlisin ey yar!
Giyotin sehpasında vurulsa da başım.
Haczedilmiş umudu kurtarmaya geldim!
İster eski bir düşe kurban edilmiş olsun,
ister yeni umutlarda can bulsun.
Umudun değeri aynıdır bende!
Sevgidir,
aşk’tır,
vuslattır umut!
Ederi vardır bende elbet.
ne seni alırım senden,
ne kendimi veririm yol bilmeze!
Tanımı yok diyorsan
aşkın;
oku da gör bal damladığını.
Satır satır hecelerde,
şiirlerde
aşkın sarhoşluğunu gör.
Aralıksız nefes almadan oku.
Girdiğin bu yolda,
aşk kokar nefesim.
Her soluduğunda sen dersin.
Hüma Efkan