Ağlıyordu....
Aşk kokuyordu gözyaşları,
aşk tadında usulca süzülüyordu yanaklarından.
Bir tutamlık özlemi vardı,
Bir dirhem umut taşıyordu zavallı yüreği,
Aşk kokuyordu,
Ağlıyordu damlalar...
Ağlıyordu nereye gideceğini bilmeden....
hayatın acımasız yükünü sırtına alıp yol alıyordu,
yok yoktu. Yapamam diye birşey yoktu bu zamanda,
Ağlıyordu yüreğinin feryadını duymasada yürekler,
Feryad ediyordu zavallı yüreği feryat.
Heydat nemrut, Heyhat dicle,
Heyhat ey fırat heyhat...
Gidiyorum tutsanıza elimi,
Ey ararat bu mu senin yüceliğin,
Ey cudi hani senin yüksekliğin,
Ey erciyes nerde kaldı senin benzersizliğin,
Kızılırmak alsana benide yanında götürsene çok uzak diyarlara,
Izdırap oldu bu ayrılık ızdırap,
aldığı nefes bile can yakıyordu
kini, nefreti gözyaşlarında biriksede susuyordu.
AĞLIYORDU,
AŞK KOKUYORDU GÖZYAŞLARIM AĞLIYORDUM...
kimsesizliğin vurduğu yerde
yürek kan ağlasada
tutunacak bir el bulmak çok güzel...
ahmet erbey 25:10:2009 17:07
Kategoriler
