ardına bakmadan giderken
hiç kimse
benim yandığım gibi
yanmadı
bana verilmiş
bir sözün vardı
gözlerine hüzün yasaktı
hani
yürek sesin
hiç susmayacaktı
gecelerin karasını
mirasın
aşk yarasını
ve hüzünlü mavi bakışlarını
yüreğime aldım
şimdi farkındayım
yalnızlar rıhtımında
bir ben sensiz kaldım
güneş yaksa
gölgeye kaçmam
yağmur yağsa
kabıma sığmam
dur desende durmam
yorulmam
dön diye
haykırmaktan
hani
söz verilmişse bir kere
ok çıkmışsa yaydan
gemileri
yak kaptan
geriye dönüş yok
aşk limanından…
Tarık SASAOĞLU