savurur peşimiz sıra kader
yanmış yanmaktan köz kesilmiş
fersudeleşmiş en nadide
aşk duygularını
şişeler içinde bırakılan mektuplar gibi
ebede hiç durmadan akan bir akarsuya bırakır
aşk mavisi bir ummanın kıyısına varmak için
sığınacağımız tek liman dualardır
göklere dayanmış merdivenden iner melekler
huzur kelebekleri gibi yüreğimize buseler kondururlar
rahmet damlalarıyla üzerimize sayısız
en yalnız saatlerde öz ile buluşmak için
arşa dayalı merdivenden miraca yükseliriz
yanar en ışıltılı yıldızlar geceleyin
sessizlik aceleyle çökerken tüm şehrin üzerine
değişen sokaklarda evlerde odalarda
hep kendimizden bir şeyler arar dururuz
çoğu zaman en karanlık yerinden çıkıp gelen
bize armağan edilen eskiyen bir hatıradır
bir çocuğun gözlerinde buluruz kendimizi
REDFER