Ellerimdeki
aşk çizgisinden,
hayat çizgisine tutunarak geçtim;
acılar burcundaki
bir kadının gri denizinden.......
Yaşamayı ve ölmeyi unuttuğumda,
günde beş vakit
gaybımda parçalanıp
çoğalıyor,
alnımı koyduğum hayallerin
yabani meleği...
ve yıllardır
yüreğimin kapılarında yaktığım
bir ateşle taşıyorum
ruhuma akan,
ruhumu akıtan
aşkları...
hergün
biraz daha kendime yaklaştığımda,
aşk meleği kokularımı kırıyor
ve henüz
dünyanın yeni resmini
koynunda taşıyan gecenin,
loş ışıklı karnına alışmadan
paramparça oluyor
kendi ateşimde ömrümün yarısı....
çünkü,
çoktan unutuldu
rüyalarımın solma çağında,
kurumuş
aşk sözlerine konulan
o gizli dokunulmazlık......