O ateş ki düştü mü köz koymalı bağrına
Kaf dağının ardından cevap gelir çağrına
Maldan mülkten vazgeçip, sevgilinin uğruna
Kerem gibi kül olup yanmayı bilmektir
aşkGörenler deli sanıp anlamazlar halinden
Benzin sararıp solar, nur damlar cemalinden
Bülbül figan etse de mutludur ahvalinden
Dikenli gül dalına konmayı bilmektir
aşk.
Şu kocaman kâinat anlamsız ve boş gelir
Gözlerinden sürekli oluk oluk yaş gelir
O sevgili uğruna ölüm bile hoş gelir
Sehpaları salıncak sanmayı bilmektir
aşkMecnun gibi Leyla`yı hissedip bucağında
Serap görür durursun kızgın çöl kucağında
Yunus gibi yıllarca mürşidin ocağında
Allah Allah diyerek anmayı bilmektir
aşk.
Fikret CENGİZ
Selam ve saygılarımla