biter dediğin hayatın keşfetmediğin tadında
gecenin en sessiz halinde
karamsarlığın derin koynunda
hüznün sol yanında
bazen en yakınında
bazen çok uzağında
ara sıra gözlerinin pararelliğinde
ara sıra iki adım arkanda
hasretle sevdiğin yarin dokunmadığın dudağında
bir esmer çocuğun sinsi gülüşünde
yüksek gördüğün dağın hemen dibinde
önüne çıkanın mavi gölgesinde
ya da iki güvercinin birliktelik kanadında
belki
çarenin tükenmesine bir nefes kalada
yorgunluğun son durağında
bulutlu göğün griliğinde
belki de soluduğun her havadadır
aşkkim bilir
.....................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
12 Mart 2012,,,15.15,,,MARDİN