Acı veriyor yokluğunun can alıcı geceleri
İç çekişlerimin isyanı yansıdıkça aynaya,
Gömülüyorum kuytuların zehirli mahzenine.
Hayal edip gülüşünü,
Varlığımın çöküşünü
Seyrediyorum..
Ne kadar da acizim.
Güçlü sandığım ben,
Dayanamadı gölgesiz gidişlerine..
Oyuncağı elinden alınmış,
Kimsesiz, küçük bir kız gibi kaldım ortada,
Yapayalnız..
Sevinçten yoksun, hayalleri kıt,
Geçmişi zalim,
Geleceği meçhul bir yaşamın,
Tam ortasındayım..
Mutluluk uzaklaşıyor benden..
Umutsuzluk,
Dibi görünmeyen bir kara delik,
Düştükçe düşüyorum..
Kalbimin yoksulluğu dem vuruyor geceye..
Hırçın bir yağmur gibi,
Islatıyor duvarları,
Tuzu bitmiş gözyaşım..
Boynu bükük sevdamın adı mı olacaktı sensizlik?
Odamın her yanı hasret mi kokacaktı?
Şarkılar hep seni mi anlatacaktı bana?
Hayalin gelirken gözlerimin önüne,
Bir bıçak gibi saplanacak mıydı bakışların,
Sahipsiz kalbime?
Bu muydu
aşk dedikleri?
Bu muydu hayat?
Onsuz aldığın her nefeste bin defa ölmek miydi?
Aşk neydi ey Gece?
Neden bu ızdırap, bu çile?
Neden soğuksun Gece?
Sevdiğim nerde?
Hadi anlat..
Aşk neydi ey Gece?
Feyza BAL..