Önce kuşlar telaşlanır
Sonra deniz susar, Ay düşer kıyılara
Zaman zaferini kutlamaya durur
İşte o an sen gelirsin aklıma
Yalnızlıkla biten şarkılar çörekler
Dudaklarımdan uzaklara
Dalınca saksılardaki bahara
Aklımdan sen geçersin
Kâh pencere önünde kâh balkon kenarında
Kapatıp gözlerimi, açarım göğsümü
Güneş beni seyreder bütün hikâyesiyle
Tozlanmış hayalinin arkasında
Çaresizliğime papatyalardan fal tutup
Itır kokulu sevda sokaklarına
Nev bahar tadında bereketli dualar bıraktım
Aşk gibi, adam gibi cemaline tutuluyorum
Resim ediyorum gözlerini kalbimin tuvaline utanma
Deryasına daldığım
aşkını Esirgeyip de
Endamına ay olan umutlarımı söndürme
Matemlerin kara gömleğini at üzerinden
Asla ah etmeyeceksin
Razı gel yüreğimi yüreğine koymaya
Aşk ol yaklaş bana
Aç kollarını bakir bir liman gibi
Doyur acıkmışlığımı
Kuşat ölüme dayatan arzuların cömertliğini
Filizlensin ruhumdaki can çiçekleri
Bilal KARAMAN
Kategoriler
