korkum derin
yüreğim kabarık
dilim lal...!
savruk adımlarımı atarken kaldırım taşlarının nemli yalnızlığında
usulca sokuldu yanıma
geceyi sürmüş gözlerine
usuma vurulan damganın mührü kırık
keşfedilmemiş dürtüler tenimde ...
biçilen bir hayat çizgisi
mutsuz,umutsuz..
ki..sonun başlangıcında
aşk öte,sevgi beri...
ödünç bir efkarım var,nedensiz
hücrelerim ılık ılık sana akışkan
kıtlıktan çıkmış bir
aşk sırtlamışım...
canhıraş bağrım,
direngeç bir yürek
susuyorum
beni ben olup okusan,ağlarsın
biliyorum...
aşkolsun
aşkolsun be bana..
ve
ben
''
Aşk ''oluyorum.....
fügen
izmir
2010
şiir sana İzmir'lim..