Ne yollara bakışım
Ne de güneşin batışını seyre duruşum sebepsiz
Ne uykularımın bölünüşü
Ne de dalıp gitmelerim sebepsiz
Pusatsız davetkâr bakışların
Olur, olmaz zamanlarda
Beni bende kundaklarken
Dudaklarımda senden kalma kan uyuşuğuyla
Acaba lı uğultuların kör düğümüyüm
Akrep tutması sancıları
Dualı kubbelerin mahyalarına tutuşturup
Issız ve uzak çöllerde bir başına kalmış
Piramit sessizliğine gömülüyorum
Çıngırakların cirit attığı
Sahralara düş çıkartıyor
Kays ın ayak izlerine cellâdımı çiviliyorum
Rüzgârın ıslıklanmış ritmiyle
Ölüm karası bakışlarını Gözbebeklerime taktım
Canımdan canını alma
Aşk öp beni
Ölümsüzlüğünü kutluyorum..
Bilal KARAMAN