Velevki
aşk benliğini esir aldı,
O zaman yapacagın hiçbirşey yok gönlüm benimse bu hanedanı.
Düştüğün çukurdan niyetliysen kalkmaya ve gitmeye ileri,
ilk önce çıkar o üstündeki zulmet elbiseni...
Velevki
aşk acıttı her zerreni ve akıttı gözyaşlarını,
Ziyanı yok gönlüm bilki kirli yüzünü yıkadı.
Sabretmeyi bilmiyorsan ve bilmiyorsan tam teslimiyeti,
Hemen bir bıçak al ve kes bileklerini...
Velevki
aşk mecnun etti seni,dağlara çıkarttı,
Asıl sen oradan gör saltanatı,tahtı.
Yırt perdelerini gönlüm,tanı dünyayı nefsi,
Anla bir anlık heves geçici hepsi...
Velevki geçtin her sınavı,dost edindin padişahı,
O anki deccal gelse ölüm gülümsetir adamı.
Ve bilirsinki gönlüm hala bir kölesin,değilsin ne bir sadrazamı,ne bir veziri,
Çünkü bu
aşk saltanatı;Yüce Mevla'nın bir lütf-ü inayeti...
Kategoriler
