Herkes
Kendi yazgısını
Yazdığı kadar yaşar
Hasreti isa
Hayat
Kendini aklayıncaya kadar
Y/alandı
AşkEr geç mağlup edecekti bizi
Bu gitmeler de
Neyin gecikmesi
Ben sana
Bir akarsu gibi aktıkça
Gözlerinin denizine
Sen gülüşlerini dağlara kaçırdın
Sendeki gülüşleri sevgi
Savruluşları özgürlük
Terlemeleri
aşk sandım
Sen yoksan
Hayat da yok
Bunu yeni anladım...
İsa İnan