hayrettin taylan
hangi
aşkın kitabısın okudukça yırtıyor yüreğimi
sözsüz,sensiz mürekkep kokusunda
Özlem koktu dize dize
Dizlerinin dibine kadar masal olmayı diledim
Dil ile dilemma
Gönül ile süveyda
Sen illa ben arasında
Sonsuzluğu sığdırdım ama sensizliği asla
sen yetti ağır anıların zamanlar suskusunda
ilk istasyon...ilk bakış, ilk bekleyiş
Anların sonsuza uzandığı
ilk
aşk sesi
ilk beni gördüğü an
beyazlar dahil
ilk istasyon ile son sarılış
Umuttan güllere uzanmak için...
ruh hamurundan raylar ve sen
Utulmayışa giden trenin makinisti ben
Sesimizi sulara,
aşklara kadim kıldı hayat
düş umanında yıkandı sevdiler
sensiz bir ölüm sunsa da kader
ölmeyeceğiz işte