Sen nasıl bir şeysin
aşk, nedir senin târifin?
Aklı ermedi sana ne câhil ne ârifin
Zamâna yenik düştü nice köşk ve kasırlar
Seni ne çözebildi ne eskitti asırlar
Çâre bulan olmadı kalbe vurulan mühre
Senin nârına yanıp öldü Tâhir ve Zühre
Sana kem gözle baktı yok saydı nice densiz
Ama gör ki onlar da yapamadılar sensiz
Varılır mı sevmeden hayâtın son demine?
Bir baktılar ki hepsi düşüvermiş şem'ine
Sana inanmayanlar şimdi sen'le yanıyor
Kimi kendini Aslı kimi Kerem sanıyor
Belki her yürek sana kolay kolay açılmaz
Ama herkes bilmeli senden asla kaçılmaz
Gerçek şu ki sen varsın her insanın başında
Bazısı geç tutulur bazısı genç yaşında
Kimi erkeği Mecnun, kız'ı Leylâ edersin
Sensiz kalp ölü kalptir, haksız mıyım ne dersin?
.