Aşk Şiirleri

Bu tünelin sonunda ışık yok s e v g i l i m…!
Bu karanlık hiç bitmeyecek.
Ben vazgeçtim baharı beklemekten
Biliyorum artık bahar hiç gelmeyecek!

Bir seni beklemekten vazgeçmedim.

Kaç mevsim geleceksin diye, yüreğimi avuttum.
Senden başka hiç bir kadın, ikna edemezdi beni aşka…
Ve senden başka hiçbir kadın beklemeye değmezdi.
Beklide ben; Bir kez tutuşup ve bir kez yanan, bir atımlık baruttum!
Aşk dediğin yürek işiydi…
Bense; Yüreğimi sende unuttum.

Sendin kıblem!
Yüreğimde seni okurdu sabah ezanları!
Ben seninle tattım aşkı!
Dudakların zemzemdi…
Tenindi, dokunduğum Hacer’ül esved taşı!

Aşk varsa…
Eğer bu dünyada aşk varsa…
Aşk sendin!

Gülüşün nasıl da yakışırdı yüzüne…
Sevmek az gelirdi, ben sana tapardım.
Acele öpüşlerle yudumlarken tenini…
Belki bir daha öpemem diye korkardım.

Öyle zarif, öyle inceydin ki…
Seninle güzelleşirdi; O sokak, o semt, o ev…
Birkaç basamakta gözlerinle karşılaşmak ne güzeldi.
Sana giderken, kalbim adımlarıma ayak uydururdu.
Birde öperdin ıpıslak…
İçimin denizleri kudururdu!

Sen pamuk ipliğine bağlarken sevdanı…
ben çelik halatlarla örme çabasındaydım.
Ahh… Birde her şeye boş ver diyecek kadar cesur olsaydım.
Hiçbir şeyi düşünmeden, aşkı çocuklar gibi yaşasaydım.
Yoksul soframa senide sıkıştırsaydım.

Yapamadım…!
Kendi elimle seni ateşe atamadım.
Sürükleyemedim seni cehennemime.
Ben yandım!
Seni yakamadım.

Sanma ki unuttum…
Cennetten kovulsam da, unutmam seni!

Seni yüreğime öyle yazmışım ki…
Ne zaman silmeye kalksam oluk oluk kan akıyor!
Ne zaman bu sayfalara unut diye yazsam…
Sanki…
Sanki gözlerin bana bakıyor.

İşkenceydi…
Acıydı…
Acılıydı…
Ama benim için çok özeldi…
Ve üstüne derme çatma bir dostluk, kurulmayacak kadar güzeldi.

Şimdi bütün mutluluk dileklerimin adresi sensin.
Bütün üzgünlüğümse sensizlik!

Dilerim hep mutlu ol…

Mutlulukla gülümsediğin fotoğraflardaki gibi hep mutlu kal
Benim adına aşk dediğim bu rüyanın, bütün güzellikleri sende kalsın
Sende kalsın gülüşlerimiz, umutlarımız…
Hayallerimiz sende kalsın.

En kötü anlarımız; Kavgalarımız, acılarımız…
Korkularımız bende dursun!
Ben razıyım sevabına, günahına…
Yeter ki böyle bir sevdam olsun.

Bu yangından kurtarılacak hiçbir şeyimiz kalmadı biliyorum.

Artık çığlıklarımızı duyamayacak kadar sağırız!
Yaralarımızı saramayacak kadar birbirimizden uzağız!
Elimizde değil sil baştan başlamak…
Aşk için savaşamayacak kadar yorgunuz.

Ve ben; Senin gönlünden azar azar tükenmektense…
Kırk yılda bir anımsadığın, güzel bir anı olmak istiyorum.
Sıradan bir dost olmaktansa…
Bir zamanlar sevgilim dediğin biri olmak istiyorum.

İtiraf etmek gerekirse…

Korkuyorum!
Anlıyor musun, artık korkuyorum!
Gözlerine bakınca, tekrar büyülenmekten korkuyorum!
Sana yine deliler gibi bağlanmaktan korkuyorum!

Bu yüzden tıpkı senin gibi yapıyorum.
Yaşanmış onca şeyin üstünü örtüp!
Ben bu sevdayı hiç yaşamadım…
Ben bu rüyayı hiç görmedim…
Ben bu şiiri hiç yazmadım sayıyorum…!