kabuğun içindeki sedef
değişiyor olanca hızla.
baş kaldırıyor,
acıyor, açılıyor…
bedendeki filizler hurra! Dışarı
saçılıyor.
ve öpüyorum deniz kabuklarını
kimse görmeden, bilmeden
ufacık.
işte o dudak…
aşk şiirimin tam kalbinde bir uyak.
ah be bi denem! ağlayak da kalemden mi olak?
Nuray KARAMAN
16.02.2009
Kategoriler
