Güzel günleri ne de kolay harcadık
Oysa bir ömür yeterdi ikimize
Bilseydik eğer kıymetini
Biter miydi
aşk böyle
Hani söz vermiştik paylaşmaya
Sevinci, hüznü, tüm güzelliği ile hayatı...
İlk tanıştığımız o çay bahçesinin bile
Kalmadı artık tadı
Varlığına alışmışken
Yokluğunla kendine hasret bıraktın
Yaşamak için sana tutundum
Bir uçurumun kıyısında ellerimi bıraktın
Söyle ey sevgili,
aşk şimdi bitti mi?
İki yabancı mı olduk bu şehirde
Dayanabilirse yüreğin
Yüzüme karşı bir daha "bitti" de.