Hani gün batarya...
Bir imkansız
aşk doğar o vakit...
Mesafeler hiç olur,
Ay kavuşur sevdalısı denize
Silüeti düşer yüreğine denizin,
O an tüm imkansızlar imkan bulur...
Sevişir ay ve deniz
Yakamozlar doğurur sevdaları...
Kızıl kıyamet kopana, gün ağarana dek...
Vuslat hasrete dönüşür yeniden...
Dalga dalga vurur sahile deniz,
Ayın rengi beyaza çalar,
Tüm ışıltısını yitirir,
Yeni gün batımına dek,
Hüzne boğulur
AŞK!
Hasret yeniden vuslata dönüşür sonra,
Binlerce satır yazılır sevdaları üzerine
O zaman anlaşılır aslında imkansız
AŞK yoktur,
Her hasretin muhakkak vuslatı vardır...
İmkansız olan bir ömrü sevdalıya adamaktır...
Hasretliğe değecek sevdalı varsa,
Ay ve Denizin sevdası gibi imkansız diye birşey yoktur...
Her sevdalı yürek
Yeniden, yeniden,
Yakamozlar doğurur....