Eylül düşerken takvimlerden,
Sonbahar üşüyor kirpiklerinde,
Zemheride tutuşuyor adımların,
Vardığın her yer yalnızlığın.
Günde yirmi dört kere öpüyor akrep yelkovanı,
Ve hep ayrılığı büyütüyor kavuşmaları.
Benimse;
Şimal rüzgarları eser saçlarımda,
Ahu gözlü bir dilberin bakışları gözlerimde,
Ve avuçlarımda umut dolu yarınlar,
Alnımda yazılı, üç harf tek hece,
Göğsümde uyanmayı bekleyen,
Sarıp sarmalanmış bir
aşk var.
Ben
aşka gelirim suretinin hayaliyle,
Sen yalnızlıkla meşk etmekte,
Bir sen
aşka gel gözlerimde,
Bir sen beni anla sözlerimde.
Sevgili,
Sinende taşıdığın cesedidir ruhunun,
Yıllar sararmadan,
Ve küf sarmadan bedenimiz
Sev ki Adem de can bulsun Havva,
Ve sev ki
aşk üflensin burnumuza...
g.sarıoğlu
ikibinonun/onuncuayının/yirmibirincigünü