içinde parantezlere sıkıştırılmış
hayatlar olmayan ölümsüz
bir beklentiydi
aşk ağır aksak giden, huysuz ve t a t l ı...
lâhdini bulan ikiz bedendi
aynı çizgide rastlantıları biriktiren
ey
aşk kaç bildik tekrardın sen
kaç kez vurdun, en y a k ı n ı m ı...
kaç kez hüznü kilitledin odalara
kayıtsız cümleleri evlat edindin
ya da ahdına savrulan solgun
bir şarkı mıydın hiç s ö y l e n m e y e n...
yosun renkli yeşil gözler senin miydi! A ş k! ...
içinde koşulsuz sevmeyi
tetikleyen kaygıdan uzak
bir kanat çırpışıydın
aşk seni bulduğumda yaralı ve y a l n ı z d ı n...
defalarca yuvasını terk eden
ve dönemediğinden
hep tek kişilikti biletin
tüm dönüşlerini
yüreklere k e s m i ş k e n...
yüreğin şemsiyemdi ve ıslanmak
bir nefes hüznünde
acı biriktirmekti
en güzel sancılarını d ö n m e y i ş l e r i n i n...
yosun renkli yeşil gözlerin, hiç olmadı senin A ş k! ...
© barış şiirleri ant. 2006
Copyright © by ahd