koşuyor ufka doğru
bulutlar hüzünlü, ama umutlu
rahmet beklerken iniyor
murat oluyor atlar oluyor
bir sürü halinde onlar yaklaşırken
cesaretle önlerindeyim şimdi
ezemiyorlar ezmiyorlar
çocukken okula bağlayan beni
sendin dersler değildi
anlamazdım ne dersi
ne de zamanın geçtiğini
duymazdım bile
çoğunlukla zili
tembel sanırdı hoca beni
bu yüzden sıram en gerideydi
bir kavisle atardım sana bakışları
gözlerim seni tavaf ederdi
elini kaldırmış bir heykel
meydan okurken batıya
beyaz sütunda bir isim yazılı
φως
O senin adın
Geçerken yanından heykelin
yanımda belirdi hayalin
grek mitinden fırlamış
söner nurunda Venüs bile
ahhh ah geçti onca sene
seni senden çok sevdiğimi anlamasan bile
içinde adın yazılı dua zarfları gitti her gece
sen bilsen de bilmesen de
güldürsün yüzünü Rabbim
yanında olamayan benisemde....
Yazarın Notu:Şiirimde daha önce gördüğüm gerçekleşen ve beni etkileyen iki rüya ile çocukluk
aşkıma karşı sencil duygularımı yansıttım....
Kategoriler
