İşte gece geliyor bizimdir artık şehir
Dolaptan çıkarma zamanıdır şimdi küllenmiş acıları,
Tüm mecnunları çağırma zamanıdır
Hepsi gelince başlarız
aşk üzerine yazmaya.
—Gel dimi herkes-
—Geldi geldi-
—Başlayalım o zaman-
—Bu gece seyyahındır-
—Peki, sen seyyah var mıdır sözün-
Seyyah güler.
Alır eline geçmişin geleceğini ve başlar,
Bizi geceye mıhlamaya.
Siz çocuklar siz
aşkı bilir misiniz?
Aşk Erzurum’un ayazında çıplak dolaşmaktır
Ve Çukurova’nın sıcağında Kürkler sarınmaktır
Aşk hancı olmaktır
Her yolcuya bir oda vermektir ki,
Kendine yatacak yer bırakmamak!
Kapı arkalarında esnemek
Merdiven altlarında sabahlamaktır.
Pusulasız gemi olmaktır
aşk.
Binevi tek kişilik Titanik
Buz dağlarına bir kere değil binlerce kez çarpmaktır
Ve binlerce kez batmaktır.
Aşk gitmeyi bilmektir
Gerektiğinde veyahut gerekmediğinde
Arka sokaklara kaçıp.
Kuytu köşelere sığınıp
Hıçkırmaktır.
Aşk beklemeyi bilmektir.
Ha bu gün ha yarın demektir.
Beklemektir dedim ya,
Her batan güneşte
Kimsesizlikle koyun koyuna yatağa girerken
Ölmektir
aşk.
Biraz kefensiz gömülmektir
Aşk çığlıktır kimsenin duymadığı.
Ama tüm Âdemoğlunun rahatsız olduğu
—Ve çocuklar-
Yaşam derdi bir dostum.
Yaşam sineye çekilmiş acılardan ibarettir,
—Ve bende diyorum ki-
Keşke sevgili acı olsa ve ben
Bir ömür boyu onu sineye çeksem.
Düşüştür
aşkBir düşüştür ki sesiz
Ve bir düşüştür ki kıyamet
Aşk kimsesizliği kıyametidir.
Aşk gözlerin, kalplerin, ruhun kıyametidir.
İşte çocuklar
aşk budur
Bu gece ben seyyah
Sözlerim acı ve kaçmak.
Ben giderim siz varın için
Şehir sizindir bu gece
Hadi kolay gele…
( Bu şiirimi sitemizde Beliss rumuzuyla yazmakta olan (Bahar Liman’a ithaf ediyorum)