İncecikten bir kar yağar şehrin üzerine,
Cemresi eksik bahardır üzerimize düşen.
Kaşlarını çatan yar gibidir soğuk,
Üşütür sinesinden ayrı kalmış seven.
Aşkta tahayyül eder şehir yeniden,
Akar gönüllere tebessüm oluk oluk.
Duraklarda bekleşir anlık telaşlar,
Yağmur mudur bu acaba şimdi;
Sevgilinin gözlerinden akan yaşlar?
Kaldırımlar en çileli bestekar şehirde,
Ezan sesleri yükselir yerden göğe.
Bir hüzün olur ardı sıra hasretler,
Yanar alev alev dilinde tüm heceler.
En tatlı seyrinde sevgilinin yine,
Hayallere dalar seven saatlerce.
Firkatin hüzünlü bestesi olur an.
Aşk yakar sevgiliyi de seven gibi,
Dolar kokusu odalara mısralardan.