Aşk denilen bir yalandı kendimizi kandırdığımız
Ve senelerce içinde bir anlam aradığımız
Sonunda öğrendik işte
aşk diye bir şey yok diye
Bunca yıl boyunca kandırdık kendi kendimizi
Sonunda acı bir gerçek gibi vurdu yüzümüze
Aşk yalandı ve
aşk adına söylenen bütün o sözler
Baharlarda aşık olunurdu ya ve aydınlanırdı hep o yüzler
Çiçek gibi açardı ve başlardı karşılıklı göz süzüşmeler
Bak şimdi parklara ve o anlatılan bahçelere
Sanki dönmüşler yalnızlar kıraathanesine
Dolmuşlar artık sevmeyenler yada terkedilenlerle
Sevgi namına bir iz kalmamış artık parklarda bile
Kandırdık mı yoksa kandırıldık mı onu bile bilmiyoruz diye
Hep birini bekledik gelirde bir gün elimizi tutar diye
Gözlerimize bakarda gerçekten seni seviyorum diye
Öğrendiğimiz tek şey
aşk cümlesi dillerden bile silinmişti bir kere
Acı çekmek bile artık
aşk cümlesiyle yan yana yazılmaz olmuş
Sevgi diye bir şey için bile kalpler yanıpta kavrulmayı unutmuş
Çiçekler sadece masalarda bir dekorasyon ürünü olarak durmuş
Aşk çok eski bir masalmış diyelim ama artık okuyanlar bile unutulmuş
Kategoriler
