üfle
dağılsın yüzüm
kara günlerin
gürültülerin gölgesinde
dünyanın etrafında döndüğü mumum
senin merkezin olmasa da
geceye bulanmış kalbim
olmasa da adınla başlayan sevda
say ki makus talihli
bir bizi unutmuş tanrı
sesine bürünen her şeyin
rengi değişiyor
değişiyor rüzgârın
yörüngeme taşıdığı anılar geçidi
eksik bir ömürden
iki kişilik geçiyorum
üstüm başım acı içinde
sevdanı alıp bulayasım var
baldırana arseniğe
yine de
hiçbir zehir
aşkın kadar öldüremez
biliyorum
direniyor/ölmüyorum
gül kokularının
kanattığı ellerim büyüyor
küçülüyor yüzünde mührüm dudaklarımın izi
kalbimde birikmiş
bütün
aşkların ağırlığıyla
kalkıyorum bir mezardan kalkar gibi
şimdi ardıma dönüp
ağzımı açmaya kalksam
duyacağın her söz kirli
emine demirci