ne zor şey bu sevmek
deli gibi içinde hissetmek
yokluğunda özlemle dolmak
uykusuz gecelerle yoldaş olmak..
sevimsiz huylarından arınırsın onun için
fedakarlık limitlerini yok edersin
nice yolları aşar gelirsin,
yeterki bir kere gülümsesin...
en hisli şairler bile anlatamaz
aşkın onulmaz yarasını
çekmeyen bilemez,hissedemez yıkılan umutların acısını
ayrılık bile durduramaz içindeki yangını
kolay kolay öğrenemezsin onsuz yaşamasını...
sabredersin günlerce,göz pınarların kurumaz o yokken
özlem,patlamaya hazır bir volkandır ta derinlerden
oyun olmaz,gurur kaldırmaz bir tutkudur,
hafife almaya gelmez,yaşaması zordur yeniden...
zor dostum
aşk zor görüyorsun
acısı tatlısı bir harman artık biliyorsun
yakalandın mı bir kere,
bırakmak imkansız anlıyor musun?
Kategoriler
