AşkKalpten kalbe
Uzanan yolda
El ele tutuşmak
Beraberce koşmaktır
Ruhların
Tensiz sözleştiği bir anda
Göz göze gelmek
Gönül gönüle
Buluşmaktır
Aşk Aşka yelken açmaktır
Ancak bu
B
aşka yelken açmak
Gemileri yakmak
Uçsuz bucaksız suları
Boğulmadan aşmaktır
AşkGirişi olmayan
Bir kalenin
Duvarını yıkmadan
Dahası o duvarın
Altında kalmadan
Bir kapı açmak
Güzele, en güzele
Kavuşmaktır
AşkNe toplama
Ne çıkarmadır
O sadece
Birle biri çarpmaktır
Gerekirse
Ortalıktan toz olmak
Kişneyen taylar refleksiyle
Dağlara kaçmaktır
AşkKâh hâli vahim
Bir nergis sükûtuyla solmak
Kâh saçını başını yolmak
Kendini zincire vurmaktır
Onsuz olamamak
Yalnız onunla olmak için
Derdin tadına varmaktır
Aşk aştır
Kolay pişmeyen
Bir yemektir
Aşk dedin mi
Yandın demektir
Aşk emektir
Önemsemektir
İzlemektir
Özlemektir
Kendi ciğerini
Kendi ocağında
Közlemektir
Aşk Bir aşıdır
Ruhumuza vurulur
Tutanlar şifa bulur
Kurtulur
Tutmayanlarsa
Hastalığa tutulur
Istıraptan kavrulur
Mesut ÖZÜNLÜ
Ankara, 2013