Bir kağıt müsveddesidir artık
Belki kenarları yanık
Belki her yeri yırtık
Ve belki tamamı yıpranık
Aşktan sonra geriye kalan
Sadece geçmiş bir zaman
Ve bir avuç hüzün yumağıdır
İnsanı avutan..
Bir şelale oluşur gözyaşlarından
Hani nerede tek bir damla için çöllere vurulan
O bir damla için dünyayı yakmaya hazır olan
O meçhuldür, şimdi can yakan
Seni Seviyorum, basitleşmiş iki kelime
Her iki dudak arasından çıkabiliyor herkese
Kalbin onayını almadan
Dudaklar rol çalıyor gizlice
Aşk mıydı kendiliğinden yalan olan
Yoksa insanlar mıydı
aşkı yalana zorlayan
Hayır.. Hayır
aşk olsaydı eğer yalancı olan
Yanmazdı insanın canı gidenin ardından
İnsanlar gelirler, yaşarlar,giderler
En acısı severler
Fakat yine de en acısı terk edilirler
Umut işte yine de beklerler
Bir sürü söz vardır ya hani
Kurulmuş hayaller vardır yani
İşte onlar nereye gitti
Neredeler şimdi
Başıboş kalmış duygular
Yıpranmış umutlar
Ve bembeyaz kağıtlar
Artık hayata eşlik ediyorlar
Verilmiş sözler artık uzaklaşmış limandan
Kurulmuş hayallerse kaf dağına kaçmış korkudan
Geriye kalansa her şeyin ardından
Bir kalem,bir kağıt,bir de zaman...
Kategoriler
