Aşk Şiirleri

Başka bir deyişle ben kaybettim
Benim ölü dünyam

Sahipsiz gecenin karanlığında siyah perdeye adım atıyorum
Tabii çıldırmış rüzgar ben yürürken
Perdeyi rahat bırakmıyor
Canı çıkana kadar uçuşuyor
Bir de başına bela yağmuru almış
Ayaklarıma hepsi birden dolanıyor
Meymenetsizlerin suratını göremiyorum/en beteri
Varlıkları insanlardan daha beter olamaz ya
Bunlara sebep bir insan değil mi?
Cuk oturdu adı- musubet...

Benim turuncu davetim kayboldu
Bir sonbahar yaprağı gibi adsızlaşıp
betona kavuştu
Ya da adı kavuşmak değil
Ölüm!

Neredeydik?
Ha! Evet, sokağımda kalmıştık
Rüzgarlar, yağmurlar...
3 anı fırınıma kahır
Benim canıma yeten bana dertlenir
Yanlış anlaşıldık!
Mesafe neydi ki ölçü dozajını aştı ?
Hiç bilemedim!

Evlerin çatıları uçacak zannediyorum
Benim zayıf ince vücudumu alacaksın zannetiğim gibi
Olsaydın da keşke iğdişseydik(...)
Tabiri caiz yerindeyse

Saçlarımı zapt edemiyorum
Benden ayrılıp nereye gidecek?

Ellerim cebimde ,
ayaklarım kendine uygun taş arıyor
Vura vura evin yolunu tutmak için
Savruluyorum
Hem hayatın çetrefilinden hem rüzgardan
Bir yapmacık gülüşüm eksik
En ukalasından satırlar...
Yoksa , özüm ' gece konuşmuştu tatlı tatlı

.....

......

.........

MİYASE SOYLU