Belki yerin dar, kalbin geniş
Belki uzaksın bana
Belki sesim kadar yakınım
Km' lerce uzağındayım
Kız olursa yalnızlığım geride kalır
Erkek olursa bir yalnızlık daha doğururum
Bu güzel sıralı teller zifiriyide alacalaştırırdı
Eğer sen olmasaydın
Dönüyorum evimi sana
Fikrim tüm baharca ellerini gözlemekti
Belki ' lere saklanmaktı
Tabi bu ömrümün adı
Belki gelirsin bu bahar belki işin çıkar yaza gelirsin
Hangi bağcığımı kimsesiz boğuyorsun?
Bu benim öyküm, öykümün turuncu/ kahramanı
Sende yalnız boğuluyorum
Yüzümün üstünden hayalin geçiyor
Baktım yine gece olmuş
Damlacıklarım tarafından sahipleniliyorsun
Sonumuz sakin kalsın
Enteresan gökyüzü 'biz' adıyla sahipli
Ölecek
Dirilecek
Hevesler canlanacak
Sana adım atmaktayım
Kıvrılmış ölümüm nefesini nefesime yontuyor
Daim kırmızı karanfil uzun mu uzun bir saç düş' üm
İşe tecrübe hayata meydan okuyor
Bakışlar artık kulağıma senin sesini getiriyor
İki yana yaslanan iç gıcırtım bu sefer erken yağmur başlatıyor
Gözlerimin başına korktuğum geldi
Bir cümlem daha boynu bükük kaldı
Çünkü yağmurum yükselirken konuşamıyorum
Listem ağlamayla çoğaldı kabardı aylar görüşülmez oldu
Öykü m ağlıyor ... Ağlıyor...
Biz bizi tutalım
Her sözüm sana zincirli
Bedenim çırılçıplak
Kulağına iki çift sözü tek gülümsemeyi armağan edeyim
Sen hep bende kal
Seni özlemekte güzel
Seni sevmekte...
MİYASE SOYLU
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz