Sokaklara birdirbir çizdim beyaz tebeşirle,
Duvarlara yazdım hep adını
Zillere basıp kaçarken ıssız sokaklarda
Seni gördüm baktığım her köşede
Ellerimi arkama sardım kıvrılırken cadde de
Gözlerim öne eğik, hüzün değil edep
Omuzlarım dik, anlım açık
Yürüyorum gün batımının bilinmezliğine
Parmaklıklarla çevrili bahçeler
Yüksek duvarlarla örülü evler
Üzerime geliyor hayaller, düşler
Adımlar hızlanıyor bilinmez hisler
Hisler bir bir dağılıyor hücreden hücreye
Mahpusta neymiş, bir ömür yatarım
Kalbin hücresinde
aşkın bin yıl ararım
Cadde bitti, sokak tükendi, ben gündüzü kararım