"Gel" deme
hüzünlü sesinle fısıldayarak
ıslak bir hasretle.
Gelirsem,
yanarız zülüflerimizden de
eskimiş bir hikaye kalır geriye,
kaybolur isimlerimiz
yüzü solan resimlerde.
Prefabrik duygular bozar
aşkı
şüphe ikliminde.
Tenimden uzakta kal
ki acımasın canın.
bilirim, dişleri keskindir
gün batımının.
Uzak bir dalgadan öp denizin dudaklarını,
derinleşen bakışınla...
yakamoz olup gel uyu göğsümde.
Bahar kadar taze kalsın hep benim için
el sürülmemiş bedenin
ki bozulmasın bekareti
gözbebeklerinin.
Uzak dur gözlerimden.
Hasıraltı edilmiş yalanlar
dolanmasın dudaklarında,
alışmışlığın silüeti yamanmasın gönlüne.
Dilim ismini nağmesiz söylemesin
ki dikenlerimi kesip sarılayım gölgene.
Her dakika, saniye
fıtratı bozuktur yelkovanın,
girdabında,
tozu dökülmesin ellerime
kanatlarının.
Uzak dur ellerimden.
Rutin şehvetlerde yanmasın gerdanın
ve gamzelerin öpülmemiş kalsın.
Saçlarını yıka güney rüzgarlarında,
erken vakitlerde
güvercin ayağına bağla nemli kokusunu,
her teli koklanmamış kalsın,
aralarına uzanmasın parmaklarım
ki amel defterimize
ucuz günahlar yazılmasın.
Teninin tuzunu sakla.
Yangın rengi bir gecenin
isimsiz sabahında
meçhul bir buluşmaya.
Uzak dur rengimden.
Beyaz kirlenir düş/üş/lerin şafağında.
Kirli beyaz izler kalır, utanılan
kalp sızısında
ve bir kez dokununca bûse yanağına
zaman çalar tadını acımadan,
tılsımı biter.
Uzakta kal/san da
ağladığında, gözyaşların
yanağımdan süzülür.
Kalbime saplanır kirpiklerin
ve yüzün, aynada ben,
solar giderim.
Gece el ayak çekildiğinde
görünür yüzün ayın tuvalinde
ve yıldızlar
saçlarında sevişmekte.
Gülümsediğinde
tutar burada gökkuşağı nefesini,
masal boızulmasın diye
ki kader kırıştırdığında yüzünü
ne sen kalır geride
ne de yokluğunda ben,
bir tek hasret yorgunu şiirler kalır
okuduğun kitabın sonunda
vurgun yemiş bedenleri
ve arka sayfa kefenleriyle.
Cama vuran dal hırçınlığı
yüreğine uğradığında
ve saat bağ bozumunda halsiz
kör ebe olduğunda,
gözyaşlarında al soluğu
ya da anonim türkülerde.
Demlensin sol yanın...
Bir gün... diyelim.
Bir gün...
ki
aşkımıza el sürmesin
ölüm...
[
Aşklar vardır... biter... elele tutuşunca ]
10/07/2009
...
Yazarın Notu:Platonik düş/üş/ler
betimsiz ve bitimsiz heyecanlara gebedir.
bazen...
Kategoriler
