Islanmış kanatları gözyaşların da
Kısacık ömür yeter mi bilmem
Varacağı yere
O kadar acı yüklenmiş ki omuzlarına
Ve öylesine kırılmış ki yüreği
Konuşmuyor kelebek
Martılarda onun çığlıkları var
Rüzgârın uğultusu isyanı
Pamuk tarlalarında dolaşsa bulutlar
Diken yırtıklarıyla parçalanmış gökyüzü
Buz kesmiş baksana zemheri
Ah bile demeyen dillerini
Öylesine acımasız ki hayat
Gözleri kan çanağı ağlamaktan
Seviyorum bile diyemiyor sevenlerine
Aşka isyanı mı var ne
Umurunda değil dünyanın
Ne geleni ne gideni
Bir yıldırım bekler yüreğine
Titretmek için bedeni
Ve bir ışık süzülür kuzeyden
Dön bak ıslak gözlerinle
Aşka gebe kalmış sabahın
Gösterse güneş yüzünü
Doğuracak çocuğunu
İlk nefes gibi yakarak
Ve yürekler buluşacak şafakta
Sevinçten ağlayarak
01.10.2008/Samsun
Dost kalemlerden
Seviyorum bile diyemeyen dillere inat
İçinde kopan fırtınaları sessiz sakin
Bir diyebilse,
Seni seviyorum...
Belki de sevmeyi bilmiyorsun
Hiç denemedin .....N.HATUN
Kategoriler
