Kaçmam gerekti bir şeylerden:
Bu tekdüze hayattan,
Boşluktan,
Yokluktan,
Aşka kaçtım.
Çünkü
aşk,
Bu gelip geçtiğim hayatta
Durmaktı bir soluk,
Nefes nefese.
Aşk "var olduğumu" hissettirdi,
Yaşadığımı.
Ama gerçekten yaşadığımı
Aşk bölünmekti,
Bir kendime, bir O'na
Çoğalmaktı birken
Sonra "bir" olmaktı çokken.
Her gün hem kendi gözünde doğmak doğurulmaktı
Hem O'nun gözünde
Hem kendi hem O'nun yüreğinde atmaktı,
Her gün ve defalarca
Yani iki kere yaşamaktı.
Olamayacağın,
Hiçbir zaman olamayacağın kadar olmaktı.
Aşkla önce kendimi fark ettim,
Sonra her şeyi
Görmediklerimi gördüm,
Bamb
aşka ve
aşk dolu gözlerle
Ay bir b
aşka açtı gecede
mavi beyaz bir çiçek gibi,
Yıldızlar bir b
aşka parladı
-her birinin kayışı tek bir dilekte-
Gökyüzü b
aşka maviydi,
Dağlar b
aşka gizemli.
Yüreğimdeki
aşkla ulaşılmazdım hep
Ve her şey kuşbakışı;
Rüzgârdım estim,
Yağmur olup yağdım.
O'na duyduğum inançla her şeye kandım.
Tüm gerçekler yalan,
Yalanlar gerçek oldu.
Ama ne fark eder ki?
Mekân yoktu artık,
Zaman yok.
Sonra O'nun eli avucumda sıcacık ve güvenli,
Ne kadar uzak,
Nereye gittiğime bakmadan
Ayaklarımda b
aşka bir hafiflik
Yüreğimde b
aşka bir coşkuyla
Oraya değil
Taa Fizan'a yürüdüm ruhumla.
Kaçmak istedim,
Bu batak,
Bu, yaşadığıma inanmadığım hayattan,
Var olduğumu kanıtlamak
"Yaşıyorum!" diyebilmek için
Ölüme kaçar gibi
Aşka kaçtım.