Aşka vuslat gerekmez vuslatı karayelde
Âşık Hayy'la yanarken gölgesi kalır elde
Dünyevi alemde
aşk vuslatla hitam bulur
Gerçek
aşkı tadanın kalbi ukbada olur
Aşk sadece ateştir marifet yanabilmek
Aşk yolunda çileye erce dayanabilmek
Çekilen her bir çile sabırlara vesile
Çilekeşi erdirir huzur ile visale
ya Vedûd zikri ile çarpar kalbi aşığın
Cezbe griftar olur kölesİdir eşiğin
Nefisten arınmış
aşk, kulu Hakka iletir
O
aşk ki her nefesi ya Hayy diye söyletir
İnsan ki insanlığın dünyasına yabancı
Doğduğu gün seferi kendi nefsinde hancı
Nefis denilen kuvvet bir kafeste saklıdır
ona terbiye veren yine insan aklıdır
Ehl-i takvâ sahibi nefsine vurur yular
Yularsız kalan nefis hayvandan farksız kılar
Mehmet Nalbant