İstanbul gibi bir kadınsın Afife
yağdı mı yağmur
karışıyor trafiğin
allak bullak ediyorsun
tüm yolları...
derler ki
bulutlar kara sevdalı bu şehre
elleridir yağmur...
İstanbul' un saçlarını taramak için
yağar ikide bir...
bulutun benim Afife
saçlarında ellerim...
İstanbul gibi bir kadınsın Afife
geldi mi bahar
bir b
aşka kokuyorsun
dönüyor başım
yıkıyorsun kahırlarımı
derler ki
baharda sarhoştur Marmara' nın suları
erguvanın rengine kokusuna...
çeker İstanbul' u doyasıya içine
denizin benim Afife
ciğerlerimde kokun...
İstanbul gibi bir kadınsın Afife
bir bakan bir daha bakıyor
gözlerine bir değil bin sancak dikip
yakıyorum surlarını
derler ki
her aşığı göçebedir bu şehrin
gecesi gündüzüne karışır
çıkmaz sokak dönüşleri...
göçeben benim Afife
gecem de senle gündüzüm de
İstanbul gibi bir kadınsın Afife
her yolcunun düğümdür
boğazında vedalar
kaldırımlarında şarkılarım ölüyor
siliyorsun satırlarımı
derler ki
her şair bin dize bozar bu şehre
bini de birbirini kıskanır
şairin benim Afife
dizeler beni kıskanır...