Diyorsan "
aşk nedir, nelere değer?"
Sev, sevil, Kevser'de yüzersin çocuk
Amma tek taraflı seversen eğer
O zaman canından bezersin çocuk
Öyle ki benzemez hiç bir hevese.
Kilitler kalbini kordan kafese.
Bir ömür, üstelik nefes nefese
Sanki cehennemde gezersin çocuk
Koyar gözlerine derdi elemi
Kör olur görmezsin olan âlemi
Hükmünde olsa da çare kalemi
Her gün çaresizlik çizersin çocuk
Hele "yar" dediğin göz göre göre
Ellere kur yapar, salar kedere
O zaman yaşarken, binlerce kere,
Künyene "ölmüştür" yazarsın çocuk
Sonrası ne varsa girer iç içe
Küsersin neşeye keyfe sevince
Gün gelir varlığın karışır hiçe
Kendini ezdikçe ezersin çocuk
Ne tarafa dönsen görürken onu
"Suçum ne?" demenin gelmez de sonu
Kısır bir döngüye döner bu konu
Sonunda aklını bozarsın çocuk
Sanmayasın
aşkı kötüler şair
Yazdıklarım
aşkta tekliğe dair
Gönüller bir ise
aşk olur sihir
Gözüne yıldızlar dizersin çocuk
Yani iki yüzü keskin bir bıçak
Ben diyeyim "soğuk" sen de "çok sıcak"
Ne akıl yetişir ne de yazacak
Anlatırım bana kızarsın çocuk
Susarım kendini üzersin çocuk
İHSAN TURHAN