Korktum evet,
itiraf ediyorum, koktum
Sevginden,
Aşkından
Gözlerinden, Bakışından
Öyle sardı ki
aşkın beni
Seni kaybetmekten korktum
Uyurken rüyamdasın
Gündüz hayalimde
Bu nasıl sevgi korktum
Düşündüm sonra,
Bu yüksek dozaj çok geldi ikimizede
Alışkın değildik belkide
Bir an delirdiğimi sandım
Aşk mış meğerse
Öyle dediler
Bana biraz süre ver sevgilim
Durulayım , Sakinleşeyim
Lütfen beni anla sevgilim
Bencilliğimden, üzüleceğinden korktum,
İstemiyorum yarım kalsın
İstemiyorum ağlayasın
Senin için atıyor kalbim
Bir an senin bir rüya olduğundan koktum
Bu korku için kendimden utanıyorum
Ve bu durum ne kadar acıtsada yüreğimi
Yazıp yazıp sildim hep şiirlerimi
Sevgin kapladı tüm benliğimi