Sevseydin ne vardı ölürmüydün ki,
Yıkıldı bedenim, yüküm ağlıyor.
B
aşka bir gönülde, gülermiydim ki,
Sen kestin cezamı , hüküm ağlıyor.
Şarkılar çalınır dertte, elemde
Böyle bir
aşk daha yoktur alemde
Bitmeyen destanlar doldu kalemde
İsmini yazdıkça, öyküm ağlıyor.
Dilimden hüzzamca söküldü sözler
Ahlara vahlara vurulan dizler
Belli bir noktaya dikildi gözler
El sallar eylülüm, Ekim ağlıyor.
Bu sevda nereden geldi başıma
Uykusuz, göz düştü, değmez kaşıma
Zamanı tükettik boşu boşuna
Geçen tüm zamana, KEŞKEM ağlıyor.
Kapanmaz gözlerim hep seni arar
Kollarım sarmasa, hayalim sarar
Vermedin bir tanem, mukim bir karar
Gecelerim gündüz; UYKUM ağlıyor.
Aşıklar kavuşmaz, bu bir kuraldı
Bu sevdadan kalbim çok yara aldı
Ölüme mesafe, yolum daraldı
Devasız derdime, HEKİM ağlıyor.
A.P.MORKOÇ.